Anarchy Worksآنارشی کار میکند
Ardent Press,2010 - No Copyright-279 pages
از رفیق: پیتر گلدرلوس
Peter Gelderloos
ترجمه از : پیمان پایدار
=============================
فصل چهارم
Environment
هیچ فلسفه ای یا جنبشی برای آزادی نمی تواند ارتباط بین بهره برداری ما از محیط زیست و استثمار ما از یکدیگر را نادیده بگیرد و همچنین نمی تواند تمایلات خودکشی گونه جامعه صنعتی را از نظر دور انگارد. جامعه آزاد باید رابطه ی احترام آمیز و پایداری را با محیط زیست خود بسازد، درک اینکه انسانها به سلامت کل زمین بستگی دارند.
(الف)?What's to stop someone from destroying the environment
هیچ فلسفه ای یا جنبشی برای آزادی نمی تواند ارتباط بین بهره برداری ما از محیط زیست و استثمار ما از یکدیگر را نادیده بگیرد و همچنین نمی تواند تمایلات خودکشی گونه جامعه صنعتی را از نظر دور انگارد. جامعه آزاد باید رابطه ی احترام آمیز و پایداری را با محیط زیست خود بسازد، درک اینکه انسانها به سلامت کل زمین بستگی دارند.
(الف)?What's to stop someone from destroying the environment
چگونه میتوانیم از بین بردن محیط زیست توسط افراد جلوگیری کنیم؟
(ب)What about global environmental problems,like
?climate change
در مورد مشکلات محیط زیست جهانی، مانند تغییر
آب و هوا/گرمای محیط زیست چی؟
(ب)What about global environmental problems,like
?climate change
در مورد مشکلات محیط زیست جهانی، مانند تغییر
آب و هوا/گرمای محیط زیست چی؟
(پ)The only way to save the planet
تنها راه نجات کره زمین
==================================
قسمت سوم و آخر
(پ)The only way to save the planet
(پ)The only way to save the planet
تنها راه نجات کره زمین
وقتی که زمان حفاظت از محیط زیست میرسد، تقریبا هر سیستم اجتماعی از آنچه که اکنون داریم بهتر خواهد بود. سرمایه داری اولین آرایش اجتماعی در تاریخ بشری است که بقای گونه بشری و زندگی ما بر روی زمین را به خطر می اندازد. سرمایه داری انگیزه هایی برای بهره برداری و تخریب طبیعت فراهم می کند و یک جامعه اتمیزه شده که ناتوان از حفاظت از محیط زیست است نیز ایجاد. تحت حاکمیت سرمایه داری، نابودی محیط زیست به معنای واقعی کلمه حق محسوب میشود. حمایت از محیط زیست "موانع تجاری" خوانده میشود؛ وجلوگیری کردن از اینکه کمپانی ای به قطع درختان در زمینی که خریداری کرده اقدام ورزد نقض مالکیت خصوصی و رقابت آزاد بحساب می آید. شرکت ها مجاز به تولید میلیون ها تن پلاستیک هستند، اکثر آن برای بسته بندی کالاهای یکبار مصرف ، با وجود این واقعیت که آنها هیچ برنامه ای برای دفع آن ندارند و حتی هیچ ایده ای راجع به آن چه اتفاق خواهد افتاد؛ پلاستیک تجزیه نمی شود، بنابراین اقیانوس(ها-م) مملو از زباله های پلاستیکی شده و حتی وارد بدن موجودات دریایی گردیده، و ممکن است میلیون ها سال طول بکشد. برای نجات کرگدن های در معرض خطر از دست شکارچیان، نگهبانان شروع کرده اند به اره کردن شاخ های ارزشمند آنها؛ اما شکارچیان آنها را بهرحال می کشند، زیرا زمانی که آنها منقرض شوند، ارزش چند شاخ باقی مانده کرگدن ها سر بفلک خواهد کشید .
و با وجود همه اینها، دانشگاه ها با گستاخی به دانشجویان تلقین می کنند تا اعتقاد داشته باشند که جامعه کمونی توانایی حفاظت از محیط زیست را به دلیل به اصطلاح فاجعه کمون ندارد. این اسطوره اغلب چنین توضیح داده شده است: تصور کنید یک جامعه از چوپان ها صاحب چراگاه مشترکی باشند. آنها نفع جمعی میبرند اگر هرکدام تعداد کمتری از گوسفندان را به چراگاه ببرد، زیرا که مرتع بارور می ماند، اما هر یک از آنها به صورت جداگانه بهره مند میشود اگر بیشتر از حد بچراند، زیرا او سهم بیشتری از محصول دریافت می کند
- بدین ترتیب مالکیت جمعی ظاهرا منجر به تخریب منابع می شود.
نمونه های تاریخی برای تائید این نظریه به طور کلی از موقعیت های استعماری و پسا استعماری برداشته شده اند، که در آن مردم ستمدیده ، که شکل های سنتی سازماندهی و نظارت شان تضعیف شده اند، بر روی زمین حاشیه ای تجمع کرده اند، با نتایج قابل پیش بینی شده. سناریوی چوپان ها وضعیتی را فرض میکند که در تاریخ بشر بسیار نادر است: یک مجموعه که شامل افراد اتمیزه شده و رقابتی ست ، که برای ثروت شخصی ارزش بیشتری قائل است تا پیوند اجتماعی و سلامت زیست محیطی، و عدم نظم اجتماعی یا سنت های اجتماعی که بتواند استفاده پایدار و مشترک را تضمین کند.
از زمان برخورد یک سیارک("استروید") به کره زمین که موجب نابودی دایناسورها گردید سرمایه داری تا به امروز موجب بزرگترین موج انقراض بر روی زمین شده است . برای جلوگیری از تغییر جهانی آب و هوا از ایجاد فروپاشی کلی زیست محیطی و جلوگیری از آلودگی و بیش از حد جمعیت در کشتار اکثر پستانداران، پرندگان، دوزیستان و زندگی دریایی، باید سرمایه داری را از بین ببریم؛ هر چه زودتر بهتر. انقراضی که موجباتش را انسان فراهم کرده به مدت حداقل یکصد سال است که آشکار گردیده . اثر گلخانه ای تقریبا برای دو دهه است که به طور گسترده ای پذیرفته شده . بهترین کاری که نوآوری مشهور رقابت آزاد مطرح کرده تجارت کربن است، افسونی مضحک . به همین ترتیب، ما نمی توانیم به دولتی جهانی اعتماد کنیم تا سیاره را نجات دهد. نخستین مسئله هر دولت همیشه قدرت خود است و پایه این قدرت را بر روابط اقتصادی ایجاد می کند. نخبگان حاکم باید موقعیت ممتازی را حفظ کنند و این امتیاز بستگی به استثمار افراد و محیط زیست دارد.
جوامع مساوات گرایانه و محلی که با ارتباطات و آگاهی جهانی بهم مرتبط اند، بهترین فرصت برای نجات محیط زیست هستند. اقتصادهای خود كفا، خود دار(برون بی نیاز) تقریبا هیچ اثری از کربن بجا نمیگذارند. آنها به نفت نیاز ندارند تا کالاها را با کشتی وارد کنند و زباله صادر یا به مقدار زیادی برق برای تولید مجتمع های صنعتی برای تولید کالاها برای صادرات . آنها باید بیشتر انرژی خود را از طریق انرژی خورشیدی، باد، سوخت های زیستی، و فن آوری های مشابه تولید کنند، و بیشتر بر روی آنچه که دستی می تواند انجام شود تا با وسایل الکتریکی تکیه کنند. چنین جوامعی کمتر آلودگی ببار می آورند؛ زیرا انگیزه های کمتری برای تولید انبوه دارند و فاقد ابزار برای تخلیه ("دامپ"(*) کردن: کاری که چینی ها با محصولات بنجل خود به کشورهای فقیر کرده و جیبشان را پر نیز هم-م) محصولات جانبی خود به سرزمین های دیگر. ما می توانیم به جای فرودگاه های شلوغ / پر تراکم ، بزرگراه ها مسدود شده با ترافیک و رفت و آمد های طولانی به کار
دوچرخه ها، اتوبوس ها، قطارهای بین منطقه ای و قایقهای بادبانی را متصور شویم. به همین ترتیب، جمعیت ها از کنترل خارج نخواهند شد، چرا که زنان با قدرتمند شدن باروری خود را مدیریت خواهند کرد و اقتصاد محلی، دسترسی محدود به منابع را نیز فراهم .
Dump(*)
دنیای پایدار محیط زیست باید ضد اقتدارگرا باشد، بنابراین هیچ جامعه ای نخواهد توانست به همسایگانش برای گسترش پایگاه منابع خود حمله کند. و تعاونی، به همین ترتیب جوامع می توانند در دفاع از خود در برابر گروهی که گرایشات توسعه گرایانه امپریالیستی دارند، با هم متحد شوند. مهمتر از همه، نیازمند اخلاق زیست محیطی مشترک میباشند، به طوری که مردم به محیط زیست احترام بگذارند به جای اینکه صرفا به آن بعنوان مواد خامی بنگرند برای بهره وری. ما هم اکنون می توانیم چنین جهانی را بسازیم، با یادگیری از جوامع بومی پایدار محیط زیست ، با خرابکاری/سابوتاژ و شرم آور کردن آلوده کنندگان محیط زیست ، با گسترش عشق به طبیعت و آگاهی از مناطق بیرونی مان و ایجاد پروژه هایی که به ما اجازه می دهند به صورت محلی نیازهایمان را برای غذا، آب و انرژی تامین کنیم.
Recommended Reading
کتابهای توصیه شده
Nirmal Sengupts, Managing Common Property: Irrigation in India and The Philippines,New Delhi: Sage,1991.
Winona LaDuke,Recovering the Sacred: The Power of Naming and Claiming,
Cambridge : South End Press,2005.
Han Martin Bang,Ecovillage : A Practical Guide to Sustainable Communities.
Edinburgh: Floris Books,2005.
Heather C Flores,Food Not Lawns : How To Turn Your Yard Into A
Garden And Your Neighborhood Into A Community.White River Jct.,
Vermont : Chelsea Green,2006.
Jared Diamond,Collapse: How Societies Choose to Fail or Succeed,
New York,Viking,2005.
Murray Bookchin,The Ecology of Freedom:the Emergence and Dissolution
of Hierarchy,Palo Alto,CA; Cheshire Books,1982.
Eli King,ed,Listen: The Story of the People of Taku Wakan Tipi and the
Reroute of Highway 55,or,The Minnehaha Free State,Tucson,
AZ:Ferial Press,2006
Bill Holmgren and David Mollison, Permaculture One: a Perennial Agriculture
for Human Settlements. Sydney:Corgi books,1978
