نه سخد (نه سرمایه نه خدا نه دولت) خاص2

آزاد شدن: ساختن انجمنهای دموکراتیک خودمختار / اوتونوم  محله ها

نوشته رفیق : جیمز هرود
Getting Free
Creating Association of Democratic 
Autonomous Neighborhood

James Herod

این کتاب را بزبان انگلیسی در صفحه ذیل بخوانید
http:// www.jamesherod.info 

*********************

ترجمه از : پیمان پایدار

=======================

APPENDIXپیوست

Draft General Agreement for 

an Association of Democratic

Autonomous Neighborhoods

 پیش نویس کلی توافق برای

انجمن دموکراتیک

خود مختار محله ها

 

ما، به عنوان مردمی آزاد، خودمان را اجتماعا در درون محله های دموکراتیک مستقل نظم داده ایم. ما از طریق مجامع محله،خود گردان هستیم. ما هیچ اتوریته ای را بر خود برسمیت نمیشناسیم به غیر از قوانین و معاهداتی که خودمان از طریق مذاکره با دگر محله ها بسته ایم و خود را داوطلبانه وابسته به آن میدانیم . ما معاهدات بسیاری را با مذاکرات از برای پوشش توزیع محصولات، و پروژه های خاص بمانند بیمارستان های منطقه ای، شبکه های تلفن، اماکن پژوهشی، پارک های کومونیته، و کارخانه های بزرگ، که ماهیتا تعهدات محله پیما(*) هستند، بسرانجام رسانده ایم . در این معاهده کلی تر، این توافق عمومی، ما به دنبال ایجاد انجمن بزرگتری از محله های دموکراتیک مستقل برای جهانی باثبات متشکل از مردم  کومونیته وار/جمعا آزاد و به ترویج شیوه زندگی دموکراتیک مستقل هستیم . محله هائی که به تاسیس مجامع برای خود گردانی اقدام نورزیده اند طبعا نمیتوانند به عضویت انجمن در بیایند از آنجائی که فقط این مجامع قادر به امضا توافق هستند.
  transneighborhood(*)

 بعنوان امضاء کنندگان این موافقتنامه عمومی، ما توافق میکنیم به رعایت اصول و روش های زیر پایبند باشیم:

توافق های داوطلبانه

با امضای توافق عمومی، مجمع محله مان، کاملاً  داوطلبانه است، اما همینکه به توافق رسیدیم ، ما را موظف میکند که به اصول و شیوه های مربوطه پایبند باشیم.

حق عقب کشیدن

به عنوان محله های خود گردان ، ما این حق را به خود میدهیم که از انجمن عقب بکشیم ، اگر ما به این نتیجه رسیدیم که دیگر در خدمت منافع ما نیست، و در نتیجه فسخ خواهیم کرد وعده خود را به پایبند بودن به اصول و شیوه ها. این همچنین بدان معنیست که ما ساقط میکنیم/از دست میدهیم هر گونه مزایائی را که ممکن است عضویت ما در انجمن برایمان بهمراه داشته.

پیمان عدم تجاوز

ما توافق میکنیم هرگز به سازماندهی نیروی نظامی برای حمله به محله های دیگر اقدام نورزیم .

اساس غیر ارضی برای محله ها

ما توافق میکنیم که زمین کالا نیست که بتوان آنرا خرید یا فروخت، و بنابراین نمیتواند متعلق به کسی باشد. یعنی، ما مفهوم مالکیت آنطور که به زمین مربوط میشود را رد میکنیم(و دگر منابع؛ نکته بعدی را ببینید). این بدان معناست که محله های ما در واقع مرز های ارضی ندارند.آنها اجتماعا تعریف میشوند ، از طریق عضویت در مجمع های محله.

منابع به اشتراک گذاشته شده

به همین ترتیب، ما این ایده که منابع طبیعی بتواند متعلق به کسی باشد، خرید، یا فروش شود را رد میکنیم . آنها را فقط می توان شریک شد. بنابراین، محله ای که بر روی معدنی نایاب نشسته است، به عنوان مثال، که مورد نیاز بسیاری از جوامع دیگر نیز هست، نمیتوان گفت که مواد معدنی متعلق به آنهاست یا برای نفع خود آن را بفروشد. این منبع،  در رابطه با توسعه و استفاده از آن از طریق پیمان های عادلانه و متقابل ، تنها میتواند به اشتراک گذارده شود.

کار تعاونی

کار بشر کالا نیست ، و نمی توان آنرا خرید یا فروخت. ما بنابراین توافق می کنیم که تمام پروژه های محله ها و محله پیما بگونه تعاونی و دموکراتیک انجام خواهد شد.

معاهدات

ما موافق هستیم که قدرت تصمیم گیری نهائی بر دوش مجامع محله میباشد. به این ترتیب، تمام نیازهای محله پیما و پروژه ها می باید توسط معاهدات با محله های دیگر به مذاکره گذارده شده و نه با برپائی کنگره منطقه ای توسط نمایندگان (یا چیزی شبیه به همین، توسط فرستادن نمایندگان به شوراهای منطقه ای)، با قدرت ایجاد قوانین که می تواند به محله ها تحمیل شوند. یعنی، هیچ قدرتی بالاتر از مجمع محله وجود ندارد.

 

  

امکانات برای مذاکره و بستن معاده 

در آن حد که شبکه های ارتباطی گران قیمت و سالنهای مجمع منطقه ای برای کار آمد بودن مذاکره معاهده لازم میباشد، ما با پرداخت سهم عادلانه شراکتمان از هزینه  ساختمان و حفظ چنین امکانات موافقت میکنیم.

دموکراسی مستقیم

ما توافق می کنیم که مجامع مان - در محله، پروژه هایمان، خانوارهایمان /اهل خانه، و تمام انجمنهای با استفاده ویژه(*) - توسط  دموکراسی مستقیم اداره خواهند شد - یعنی، با بحث رو در رو و رای گیری همه اعضا ، بدون نمایندگان. اگر در مواردی،  لزومش دیده شود که پروژه ای توسط یک یا چند نفر هدایت شود، این تغییر، برای این پروژه خاص و تجویز مدت زمان، تنها می تواند توسط مجمع محله تصمیم گرفته شود.

 special-purpose association(*)



ترتیبات اجتماعی درون محله

تعهد به دموکراسی مستقیم و کار تعاونی حداقل معنایش ،علاوه بر تأسیس مجمع محله برای خود گردانی ، دموکراتیک وار و تعاونی گونه انجام پروژه ها و نیز خانوارها میباشد. طبیعتا، تنوع قابل توجهی از فرهنگ تا فرهنگ در شکل واقعی و فعالیت های چنین سازمان های اجتماعی وجود خواهد داشت. اما سخت خواهد بود که محله ای بتواند از بین ببرد تمامی اینها را و کماکان آزاد باقی بماند. در هر صورت، این استانداردی هست که این انجمن بدان متعهد است.

عضویت در محله

بعنوان مجمع های محله، ما در سعی کردن به تعادل بخشیدن بین حق دیگران برای انتخاب محل اقامت خود ( انتخاب کنند کجا زندگی خواهند کرد) و حق ما در انتخاب کسانی که خواهان شراکت با آنها هستیم موافقت داریم. ما موافق هستیم که به عنوان یک قاعده کلی، محله های ما در حد امکان به طور کامل باز خواهد بود، در حالی که هنوز حق حذف و اخراج افراد را از مجامع مان برای خود محفوظ میداریم . البته، با ناپدید شدن خرید و فروش زمین و املاک مسکونی، و پول جهانی و بازار جهانی، هیچ کس صرفا نمی تواند به محله های ما وارد شود بدون اینکه اول به دست آورد پذیرش ورود به خانوار را، و از این رو به پروژه و مجامع محله . آنها هیچ راهی برای خوراک، پوشاک، یا پناهگاهی برای خود نخواهند داشت. ما موافق هستیم تا برقرار سازیم سنتهای مهمان نوازی و پذیرش که متمدنانه، منصفانه، و عادلانه است.

روش های رای گیری در درون مجمع های ما

ما موافق هستیم که به ابداع روش های در رای گیری برای مجامع مان دست بزنیم تا دموکراسی مستقیم و خود گردانی در محله مان را ارتقا بخشد. هیچ قاعده سخت و سریع  در مورد یا  قطعنامه آسان از حاکمیت اکثریت در مقابل اجماع ترجمه­ ناپذيری وجود ندارد، و نه هیچ فرمول جادویی برای روابط اکثریت / اقلیت . رای گیری اجماع گونه، که تلاشی ست برای بزرگترین اکثریت ممکن در هر موضوع، احتمالا هنجار خواهد بود (در مقابل حاکمیت اکثریت ساده) . ولی ما خودمان را محدود به این نخواهیم کرد. ما هدفمان را برای ترکیب خوبی از اجماع، حاکمیت اکثریت، و روش های دیگری که به نظر قابل اجرا میباشند خواهیم گذارد، در حالی که تمام مدت بدان واقفیم که اقلیت در نهایت مجبور به اطاعت از تصمیم اکثریتی که به شدت مخالف است نمیباشد. بنابراین مجمع های محله همیشه در عمل موظفند که برای بهمراه داشتن تمایل اقلیت با تصمیم خود، در حداقل ممکن، تلاش کنند. در غیر این صورت  هیچگونه همکاری پروژه ای نمیتواند صورت پذیرد . اما اقلیت ها نیز باید درک کنند که مناسبت نادری ست زمانی که آنها بتوانند به سادگی جمع کنند و مجمع را ترک  (یا اکثریت را مجبور به ترک کنند). مواردی که در آن ما هر یک بتوانیم راه خود را برویم، در مقایسه با آن که ما به تصمیم گیری جمعی به منظور زنده ماندن  (و یا به هر کاری) برسیم، خیلی کم است. بنابراین اقلیت ها نیز تحت فشار هستند تا به سازش تن داده و متقابلا به تصمیم گیری های مورد قبول برسند . هیچ کس تا به حال نگفته که دموکراسی آسان است، فقط تنها راهیست  که ما میتوانیم مستقل باشیم، افراد اجتماعا آزاد در کنترل سرنوشت خود مان ، تا حدی که این اصلا ممکن باشد در جهان بدون یقین.

محصولات کار ما

ما موافق هستیم  که محصولات کار تعاونی ما کالا نیستند و نمی توانند در مالکیت  کسی باشند، خریداری شده ، و یا فروخته بلکه به گونه مساوی بین تمام اعضای محله به اشتراک گذارده میشوند. هر عضو حق سهم عادلانه ای از این ثروت دارد،  در ازای سهم عادلانه کار مورد نیاز برای تولید آن، همانگونه که توسط مجمع محله  تعریف شده . ما تشخیص میدهیم مشکل مفتخوران (*) را و با آن از طریق انواع محدودیت های اجتماعی برخورد خواهیم کرد ، از جمله انزوا اگر لازم باشد، و یا به عنوان آخرین چاره، اخراج، اگر چه ما پیش بینی نمیکنیم که این یک مشکل بزرگی باشد. در مواردی که تولیدات ما بیشتر از نیازهایمان باشد، با ایجاد شبکه های مبادله و هدیه دادن با محله های دیگر به تبادل این کالاها اقدام خواهیم ورزید.
freeloadersکسانی که با کمال پرروئی میخوان مفت بخورن و بخوابن(*)

روابط با محله هائی  که به عضو این انجمن در نیامده اند

انجمن ما با جهان سازمان یافته شده ملت - دولت  ناسازگارست . بنابراین ما به دنبال ملغی یافتن و نابود کردن ملت-دولت هستیم .هر چقدر محله های بیشتری باشند که به عضویت انجمن ما در بیایند، بیشتر احتمال دارد که ما در اين مبارزه پیروز شویم. اما یقینا ، این به یک بار اتفاق نخواهد افتاد . حتی ممکن است محله هائی وجود داشته باشند که هرگز نپیوندند. طبیعتا، ما سعی در به گسترش دادن شیوه زندگیمان خواهیم کرد و از آن در مقابل حمله محافظت . سلسله مراتب /هیرارشی و آنارشی دشمنان طبیعی هستند. اما بر خلاف سلسله مراتب، فضا در میان آنارشی برای تنوع زیاد وجود دارد. مردمهای قبیله ای ، برای مثال، ممکن است ترتیبات عرفی حاکم را ترجیح دهند، که عمدتا بر اساس خویشاوندی و دیگر اشکال سنتی قدرت است، به جای تغییر به مجمع های مشورتی مبتنی بر دموکراسی مستقیم. هیچ دلیلی ندارد که این مردم نتوانند در کنار جوامع آنارشیک موجودیت داشته باشند (در واقع، در حال حاضر در بعضی جاها وجود دارد). محله هائی که هنوز به تعاونی کار و خود گردان تبدیل نشده اند اما هنوز عجین (به امید اینکه به سرعت ناپدید شوند) بازار کار سرمايه دارى و فرهنگ کالائی هستند نیز ممکن است که نخواهند بپیوندند.هر چند، همین که  جهان آزاد جمعی قدرت بگیرد، و جهان کالائی شده اتمیزه فردی ضعیف ، این محله ها بگونه ای در مخمصه خواهند بود . سخت تر و سخت تر خواهد بود که آنها  بچسبند به فرهنگ سود گرایانه و شیوه هائی در جهانی که به طور فزاینده ای غیر متمرکز، دموکراتیک، جوامع ای تعاونی  گرا آنارشیک است. با این حال، بر خلاف سرمایه داری، آنارشی (دموکراسی رو در رو ) چیزی نیست که بتوان تحمیل کرد. حال آنکه چیزیست که می توان از آن در مقابل کسانی که به دنبال نابود کردن آن هستند دفاع کرد.