نه سخد (نه سرمایه نه خدا نه دولت) خاص2

 Anarchy Worksآنارشی کار میکند

Ardent Press,2010 - No Copyright-279 pages  

از رفیق: پیتر گلدرلوس

Peter Gelderloos

ترجمه از : پیمان پایدار 

=============================

 فصل سوم

Economy

(الف)?Without wages,what is the incentive to work

بدون دستمزد، چه انگیزه ای برای کار است؟

(ب)?Don't people need bosses and experts
آیا مردم به کارفرمایان و کارشناسان نیازی ندارند؟

(پ)?Who will take out the trash

چه کسی سطل زباله را بیرون میبرد؟

(ت)?Who will take care of the elderly and disabled
چه کسی از سالمندان و معلولان  مراقبت میکند ؟

(ث)?How will people get healthcare

 مردم چگونه مراقبت های بهداشتی را دریافت میکنند؟

(ج)? What about education

 در مورد آموزش و پرورش چطور؟ 

(چ)?What about technology

در مورد تکنولوژی چطور؟

(خ) ?How will exchange work

  تبادل چگونه کار خواهد کرد؟

(د)?What about people who still want a consumerist lifestyle

  در مورد افرادی که هنوز شیوه زندگی مصرفی را می خواهند چی ؟ 

(ذ)What about building and organizing large, spread-out

? infrastructure

 در مورد ساخت و سازماندهی بزرگ، پخش و پلای زیرساخت ها چی کار میکنیم ؟

(ر) ?How will cities work

شهرها چگونه کار خواهند کرد؟

(ز)?What about drought,famine,or other catastrophes

 در مورد خشکسالی، قحطی، و یا فجایع دیگر چی؟

(ژ) Meeting our needs without keeping count

دستیابی به نیازهای مان بدون حفظ حساب کتاب

****************************************

(خ) ?How will exchange work

  تبادل چگونه کار خواهد کرد؟

راه های مختلفی وجود دارد که مبادله بتواند در یک جامعه بدون دولت و ضد سرمایه داری، بسته به اندازه، پیچیدگی و ترجیحات جامعه، کار کند. بسیاری از این ها  مؤثرتر از سرمایه داری درتضمین توزیع عادلانه کالاها و جلوگیری کردن از برداشت بیشتر مردم از سهم عادلانه شانهستند. در مقایسه با هر سیستم اقتصادی دیگر در تاریخ بشر، سرمایه داری نابرابری بیشتری را در دسترسی به منابع ایجاد کرده است . اما اصول سرمایه داری که اقتصاددانان مخ عموم مردم را برای قبول کردن آن به عنوان قوانین شسته اند جهانی نیستند.

بسیاری از جوامع به طور سنتی از اقتصاد هدیه(*) استفاده می کرده اند، که می تواند انواع مختلفی بخود بگیرد. در جوامعی که دارای مقدار متوسطی از طبقه بندی اجتماعی هستند ، خانواده های ثروتمند با دادن هدیه، برگزاری جشن های سخاوتمندانه / افراط انگیز و گسترش ثروت خود، وضعیت خود را حفظ می کنند؛ در بعضی موارد، اگر آنها به اندازه کافی سخاوتمند نباشند، خطر برانگیختن خشم دیگران می شوند. دیگر اقتصادهای هدیه به سختی و یا اصلا طبقه بندی نشده اند؛ شرکت کنندگان به سادگی مفهوم مالکیت را انکار می کنند و آزادانه بده و بستان ثروت اجتماعی را پیشه میکنند. در كتاب خاطراتش، 'كلمبوس' با شگفتی خاطر نشان كرده است كه اولين افراد بومی كه او در جزایر كارائیب با آنها مواجه شده  هيچ حس مالکیت نداشتند، و با طیب خاطر همه چيز هائی را که داشتند دادند؛ در واقع، آنها هدايای زيادی را برای خوش آمد گویی به بازدید کنندگان غریب خود حمل میکردند. در چنین جامعه ای، هیچ کس نمی تواند فقیر باشد. در حال حاضر، پس از صدها سال قتل عام و توسعه سرمایه داری، بخش های زیادی از آمریکا، برخی از بزرگترین شکاف های ثروت را در جهان دارند.

Gift economies(*) 

در کشور آرژانتین، پس از فروپاشی اقتصادی در سال 2001 که مبادلات سرمایه داری را غیر قابل اجرا نمود مردم فقیر یک شبکه تهاتر عظیمی را آغاز کردند که به شدت افزایش یافت .سیستم معاوضه از مبادله ساده به یک شبکه عظیمی از تبادل کالا و خدمات که شامل سه میلیون عضو بود تبدیل شد - همه چیز از صنایع دستی خانگی، غذا و پوشاک تا درس های زبان. حتی پزشکان، تولید کنندگان/مانوفاکتورها و برخی نیز از راه آهن شرکت کردند. در اوج خود، تقریبا ده میلیون نفر توسط شبکه داد و ستد حمایت می شدند. باشگاه تهاتر، با توسعه یک سیستم اعتباری / ارز، تبادل را تسهیل کرد. با گسترش شبکه و عمیقتر شدن بحران سرمایه داری، شبکه با تعدادی از مشکلات روبرو شد، از جمله افرادی که -اغلب از خارج از شبکه - به سرقت و یا جعل پول دست می زدند. چند سال بعد، پس از آنکه اقتصاد تحت نظارت رئيس جمهور 'کرچنر'(*)تثبيت شد، باشگاه تهاتر کاهش يافت، اما همچنان عضويت عظيمی را حفظ نمود، با توجه به وجود اقتصاد جایگزین/آلترناتیو در کشوری که يک  موقع مدلی برای سرمايه داری نئوليبرال بود. به جای منصرف شدن ، اعضای باقی مانده، دست به توسعه تعدادی از راه حل هایی زدند برای مشکلاتی که با آن مواجه بودند، مانند محدود کردن عضویت به تولید کنندگان، به طوری که شبکه تنها توسط کسانی که به آن کمک می کنند استفاده شود.

Kirchner(*)

آنارشیستهای معاصر در ایالت متحده آمریکا و اروپا در حال آزمایش هستند با انواع دیگر توزیع که فراتر از مبادله میباشد. یکی از پروژه های محبوب آنارشیستی  "فروشگاه رایگان "(*) یا "مغازه بخشش"(+) است.فروشگاه های رایگان به عنوان یک نقطه جمع آوری برای اقلام اهدا شده و یا 'کاوش شده از اشغال دانی'(*+)ها  که مردم دیگر نیازی به آن ندارند، از قبیل لباس، غذا، مبلمان، کتاب، موسیقی، حتی گاه به گاهی یخچال، تلویزیون یا ماشین، میباشند. مشتریان آزادند از فروشگاه دیدن کنند و هر آنچه را که نیاز دارند بردارند. بسیاری از افراد که به اقتصاد سرمایه داری عادت کرده اند، از این موضوع که چگونه یک فروشگاه رایگان ممکن است کار کند، بهت زده می شوند. با توجه به رشد کردن با ذهنیت کمبود، آنها بر این باورند که از آنجا که مردم با برداشتن اقلام سود می برند و با اهدا کردن سودی نمیبرند ، یک فروشگاه رایگان به سرعت خالی خواهد شد. با این حال این به ندرت رخ میدهد. فروشگاه های رایگان بی شماری بطور پایدار کار میکنند و اکثرشان با کالاها پر می باشند. از هریسونبورگ، ویرجینیا، تا بارسلونا، کاتالونیا(++)، صدها فروشگاه رایگان، روزانه منطق سرمایه داری را به مبارزه می طلبند. وگیفینگل(**)، مغازه بخشش، در گرونینگن(***) هلند، بیش از سه سال است که در ساختمان های اشغالی گردانده میشود، دو بار در هفته باز می کنند تا لباس ها، کتاب ها، مبلمان و اقلام رایگان دیگری را ببخشند. سایر فروشگاه های رایگان در صورتی که مجبور به پرداخت اجاره باشند، به جمع آوری کمک های مالی اقدام می ورزند، که در یک جامعه کاملا آنارشیستی موضوعی نخواهد بود.فروشگاه های رایگان منابع مهمی برای افراد فقیرمیباشند، که یا توسط هوی و هوس/ وهم 'بازار آزاد' محکوم به بیکاری هستند یا در یک جا کار می کنند، و یا در دو یا سه جا ، و هنوز توانائی خرید لباس برای بچه هایشان را ندارند.

(*+)/ give-away shop" (+) /  "free store"(*) / scavenged

(++)Harrisonburg, Virginia, Barcelona,Catalunya

Weggeefwinkel  (**) / (***) Groningen

  

یکی از تکنیک های پیشرفته تر مبادله آزاد، جریان نسبتا اصلی و به شدت موفق 'شبکه چرخه رایگان'(*) است. چرخه رایگان یک شبکه جهانی است که دراصل توسط یک گروه غیر انتفاعی محیط زیستی تشکیل شده تا به ترویج دادن اقلامی که ممکن است به سطل زباله ریخته شوند مبادرت ورزند. تا تاریخ این نوشتار، آنها بیش از چهار میلیون عضو دارند که به چهار هزار و دویست  شعبه محلی تقسیم شده، و در پنجاه کشور گسترش یافته اند. با استفاده از یک صفحه مجازی( بقول فرنگی ها 'وب سایت'-م) برای ارسال اقلام درخواستی یا اقلام موجود برای بخشیدن، مردم تعداد قابل توجهی از لباس، مبلمان، اسباب بازی، آثار هنری، ابزار، دوچرخه، ماشین، و تعداد بیشمار دیگری از کالاها را به گردش در می آورند. یکی از قوانین چرخه رایگان این است که همه چیز باید  رایگان باشد، نه مبادله/تهاتر شود و نه فروخته . چرخه رایگان یک سازمان مرکزی کنترل شده نیست؛ شعبه های محلی خود را بر اساس مدل رایج تنظیم می کنند و از 'وب سایتی'   استفاده می کنند که بر اساس مدل تنظیم گردیده. 

Freecycle Network (*)

Network Cycle 

 با این حال، همانطور که از یک گروه غیر انتفاعی لیبرال بدون آرمان های انقلابی و هیچ انتقادی از سرمایه داری و دولت می آید، ما می توانیم انتظار داشته باشیم که چرخه رایگان مشکلات خاصی داشته باشد. در واقع، این سازمان حمایت مالی از شرکت بزرگ بازیافت را می پذیرد و تبلیغش را در 'وب سایت' نیز میکند، و رئیس آن مسلما به طور قابل ملاحظه ای با حمله به گروه های مختلف عضو یا 'وب سایت' های کپی شده با دعوی قضایی یا تهدید آنها برای نقض علامت تجاری کند کرده است گسترش ایده چرخه رایگان را ؛ همچنین با همکاری با گروههای متکبرانه اقتدارگرا 'یاهو' در بستن شعبه های محلی برای عدم پذیرش قوانین سازمانی در مورد آرم و زبان نیز اقدام ورزیده. به طور طبیعی، در یک جامعه آنارشیستی، هیچ دعوی قضایی /پرونده ای برای نقض علامت تجاری وجود نخواهد داشت و یک رئیس قادر نخواهد بود شبکه ای را که توسط میلیون ها نفر حفظ می شود، تحت فشار قرار دهد(بماند که در جامعه آنارشیستی نه دعوی قضائی معنائی دارد و نه رئیسی موجود م). در عین حال، چرخه رایگان نشان می دهد که اقتصاد هدیه می تواند حتی در درون جوامع خسته/بی حوصله(*)، فردگرایانه غربی کار کرد داشته باشد، و می تواند با استفاده از اینترنت اشکال جدیدی به خود گیرد.

jaded (*)