نه سخد (نه سرمایه نه خدا نه دولت) خاص2

آزاد شدن: ساختن انجمنهای دموکراتیک خود مختار/اوتونوم محله ها

 نوشته رفیق : جیمز هرود

Getting Free

Creating Association of Democratic 

Autonomous Neighborhoods

James Herod

این کتاب را بزبان انگلیسی میتوانید در سایت ذیل بخوانید

http://www.jamesherod.info 

*********************

ترجمه از : پیمان پایدار
==========================

فصل دهم

Further Discussion of Topics Relevant

to the Proposed Strategy
گفتگوئی بيشتر در مورد موضوعات مربوط به استراتژی پيشنهادی

********************

What Can Household Assiciations Do?(3)
چه کاری انجمن های اهل خانه ميتوانند انجام دهند؟

در اينجا اهداف خيلی محدود ميباشند .اول از همه، ما ميخواهيم سعی کنيم که هزينه مسکن را کاهش دهیم ، و دوم ، چگونه زندگی کردن به شيوه تعاونی و اجتماعی را در گروههای گسترده فرا گيريم . ما ميبايستی به خاطر داشته باشيم که چگونه ما را سر کيسه ميکنند . برای شروع ، سرمايه داران، بعنوان رئیس، بخشی از ثروتی را که ما توليد ميکنيم در چارچوب دستمزدهای پرداخت نشده به تصاحب خود در می آورند (ارزش اضافی -م). بعد سرمايه داران ، به عنوان بوروکرات های حکومتی ، بخش بزرگی از ثروتمان را تحت عنوان ماليات غصب ميکنند . بعد بعنوان صاحبخانه ها ، سرمايه داران بخشی بزرگ ديگری را به عنوان اجاره خانه ميگيرند. دست آخر سرمايه داران، به عنوان بازرگانان از ورای کنترل انحصاری، تازه بخش بزرگ ديگری را با قيمت های گزاف بالا ميکشند . بعد از اين حملات وحشيانه، مقدار کمی برای هرچیز دیگر ميماند.

پس انجمن های اهل خانه بخش حياتی در جنگ ما برای نابودی سرمايه داری هستند. به دست گرفتن کنترل اماکن مسکونی به اندازه کنترل محله های کار مرکزی نیستند اما کماکان مهم و حياتی هستند . ما ميبايست در جهت روزی حرکت کنيم که توان به دست گرفتن این اماکن مسکونی را داشته باشيم .

بگذاريد تا آن جائی که به شرايط زيستی- اقامتی بر ميگردد مروری کنیم به کاری که سرمایه داران به سرمان آورده اند . آنها زمينهای انبوه و محصور اقامتی دهقانی مان را در دهات و شهرهای قرون وسطی نابود کردند .آنها در عوض ما را مجبور به زندگی در خانه های تک خانواده ای و يا آپارتمان کرده اند . بعد درون هر کدام از اين اقامتگاه های کوچک خانوادگی و يا فردی آنها يک بلند گو کارگزاری کردند تا بلکه کمپانی ها و دولت بتوانند مستقيما با ما صحبت کنند .(اما ما نمی توانيم با آنها حرف بزنيم) .

 در طول قرنها ، قدمهای بيشتری برداشته شده تا به فراتر ضمانت شود که ما با همسايگانمان ارتباطی نداشته باشيم .(در حقيقت کل فرهنگ بورژوازی در اين جهت کار ميکند). بطور مثال ، در تک خانه خانواده های شهرهای کوچک قرن نوزدهم درایالت متحده آمريکا، ايوانهائی جلوی خانه ها بود. در خانه های حومه قرن بيستم همه اينها عمدتا ناپديد گشته اند .هيچکس در حوالی کوچه هايشان قدم نميزند، توقفی نکرده و به همسايگان که در ايوانهایشان نشسته اند سری نمیزند . اين اقامتگاههای تکی، علاوه بر نابودی ارتباط گیری و گرد هم آیی، نفع ديگری برای سرمايه داران بهمراه دارد و آن اينست که هر کدام از آنها بايد خانه هايشان را پر از کالا های رنگارنگ کنند- فروش ميليون ها یخچال، میلیونها اجاق گاز، پنکه/کولر،تختخواب، میز ، و البته تلویزیون  و حالا دستگاه سی دی، ويدئو و کامپيوتر .

حومه مطمئنا از لحاظ اجتماعی مخرب ترین توسعه معماری در تاریخ است. اما برای سرمايه داران کاملا مناسب است. به همین دلیل آنها آنرا ساخته اند، عمدتا در پنجاه سال گذشته. علاوه برانباردانی برای صدها واحد از کالاهائی  که سرمایه داران قصد فروشش را دارند، هر قطعه کوچک زمین میبایست نگهداری شود. تعمیر و نگهداری از خانه، ماشین، و حیاط  بخش عمده ای از زمان بعد از کار را بخود اختصاص میدهد، آشپزی و غذا خوردن، و هزینه نگهداری شخصی نیز هم. به طور متوسط هر خانواده حومه شهر وقت بیشتری را صرف چمن زدن میکند تا وظایف ملی- مدنی . سرمایه داران نمیتوانستند شیوه موثرتری برای نابودی کومونیته و سیاست زدائی مردم پیدا کنند تا حومه شهرها. اتميزه شدن اهل خانه برای آنها خيلی منفعت داشته . انجمنهای اهل خانه ما تهديد مستقيمی خواهند بود برای اين ويژگی سرمايه داری .
=================
(ویژگی شرایط ایران به نوع دیگریست : در ایران طبقه نیمه مرفه و مرفه با داشتن ویلا در روستاها و شهرستانهای اطراف شهر مقیمشان - ازتهران بگیرید تا اصفهان و شیراز و یزد و مشهد.....- به این مهم دست میابند.)