نه سخد (نه سرمایه نه خدا نه دولت) خاص2

آزاد شدن: ساختن انجمنهای دموکراتیک خود مختار/اوتونوم محله ها

 نوشته رفیق : جیمز هرود

Getting Free

Creating Association of Democratic 

Autonomous Neighborhoods

James Herod

این کتاب را بزبان انگلیسی میتوانید در سایت ذیل بخوانید

http://www.jamesherod.info 

*********************

ترجمه از : پیمان پایدار
==========================

قسمت 39م از فصل هفتم
Don't Recycle

به بازيافت  دست نزنيد

وقت زندگيتان را صرف تميز کردن کثافاتی که سرمايه داری در روی کره زمين ايجاد کرده، نکنيد . زندگيتان را صرف نابودی سرمايه داری بکنيد . بازيافت از همان اول عملی باطل و بی فايده بوده است . ما قرار است ساعت ها وقت آزادمان را صرف جدا کردن آشغالها بکنيم، کاغذ ها را يک جا ، قوطی ها را در جای ديگر، شيشه ها را نيزهمينطور، حال آنکه کارخانه ها روزانه ميليون ها تن اشغال جديد توليد می کنند- بيشتر از آنی که ما حتی بتوانيم تميز کنيم .چرا جلوی شان را نگيريم که اينقدر اشغال توليد نکنند ؟

امروزه ، بازيافت تبديل به يک کار و کاسبی عظيم شده است . البته، هيچگاه سود آور نمی بود اگر سوداگران می بايستی به کارگران پول دهند که بروند اشغال ها را جمع آوری کنند . بنابر اين ، خيلی زيرکانه، آنها ارتشی از حاميان محيط زيست ساده لوح را به خدمت گرفته که اشغالها را مجانا برايشان جمع آوری کنند، و اختيارا در ساعات آزاد خودشان به جلوی دروازه کارخانه ها بياورند .  بعد سوداگران اين مواد خا م را به سود آوری برای خود در می آورند( با کمی کمک از کار مزدی - بردگی) .

 بازيافت بدون شک بخشی عادی و جداناپذير زندگی روزمره در بين انسانهای آزاد خواهد بود . اما نه حالا, نه تا زمانی که مورد استفاده قرار ميگيرد تا ما را از راه واقعی جابجا کردن اين اقتصاد کشنده سود آور با فعاليت زندگی بخش انسانهای آزاد به در کنند . پس از کار پر فعاليت بازيافت دست بکشيد .

=========================

قسمت 40م از فصل هفتم
Don't Wear a Suit

کت و شلوار نپوشيد

  رسم ديرينه ايست که طبقه کارگر و خانواده هايشان برای شرايط خاصی شيک   کرده و بهترين لباس هايشان را بپوشند:" بهترين يکشنبه"(1);لباس پلو خوری- مترجم. لباس خوب پوشيدن( پيراستن) معنايش اين بوده که بمانند طبقه حاکم خود را آراستن- کت و شلوار و کروات برای مردان، و لباسهای شيک برای زنان (امروزه برای زنان نيز کت و شلوار باب شده).اگر شما به عکس های کارگران صد سال پيش نگاهی بياندازيد، بطور مثال صدها مرد در ميدان'اتحاديه نيويورک'(2) برای سخنرانی' اما  گلدمن '(3) گرد هم جمع شده، همه آنها کت و شلوار و کروات برتن دارند. از اين عکسها فراوان يافت ميشود. اما در صد سال گذشته، بخصوص با رکود شرکت کارگران در مراسم کليسا، کارگران پوشيدن کت و شلوار را رها کرده اند. ما ميبايستی اين عمل را به سرانجامش برسانيم و صريحا کت و شلوار را طرد کنيم.آنها هماپوش(اونيفورم) کاسبکاران(بازرگانان / سوداگران)، سياستمداران، و بوروکرات های سر تا سر جهان ميباشد. اصلا معنا ندارد به تقليد آنها دست بزنيم.

 امکان اين هست که اين تاکتيک قديمی بشود. بنظر می آيد که گرايشی در بعضی کمپانيها موجود است که کارگران ملزم به پوشيدن کت و شلوار برای به سرکار آمدن باشند، در حالی که تمايل مدير عامل ها به پوشيدن لباسهای راحت و خودمانی(غير رسمی) می باشد. این به مانند دهه شصت (1960) وقتی که ما بعنوان علامت اعتراضی- (سالهای ضد جنگ ويتنام-مترجم)- ريش می گذاشتيم، هنوز مدتی نگذشته متوجه شديم که مدير عامل ها هم ريش گذاشته اند ; بالنتيجه ريش ديگر ارزش سمبليکش را از دست داد. 

هر چند من آنقدرها نگران اينکه طبقه حاکم عرف پوشاک را به اين زوديها عوض کند، نيستم. شما ميتوانيد تصورش را هم بکنيد روزی سخنرانی سالانه رئيس جمهور را که حضار بدون کت و شلوار و کراوات باشند!؟ پس کت و شلوار نپوشيد( مگر اینکه شما راهی انقلابی برای اینکار اختراع کنید)

(3) Sunday Best / (1) Union Square / (2) Emma Goldman